esventar

    verb transitiu
  1. [escampar al vent] aventar. Esventaren les seves cendres, aventaron sus cenizas.
  2. figuradament [esbombar] difundir, esparcir, extender, propalar.
  3. verb pronominal
  4. [sofrir l'acció del vent] ventilarse. Esventar-se un terrat, ventilarse una terraza.
  5. [dessecar-se] resecarse.
  6. [esventegar-se] deshincharse, desinflarse.
  7. [esquerdar-se] ventearse p fr, agrietarse. Una bota que s'esventa, un barril que se ventea.