desmanegar

Pronúncia: dəzmənəɣá
    verb transitiu
  1. [una eina] démancher.
  2. [desballestar] démantibuler, déranger.
  3. popularment medicina [el cos] disloquer, déboîter.
  4. figuradament [un afer, una qüestió] désorganiser, bouleverser.
  5. verb pronominal
  6. [una eina] se démancher.
  7. figuradament [per una cosa] s'évertuer à, s'efforcer de, se tuer à, se dépenser, se mettre en quatre fam.