Pronúncia: sufuká
-
verb transitiu
- medicina [impedir la respiració] suffoquer, étouffer.
- [apagar, extingir] éteindre, maîtriser. Sufocar un incendi, éteindre (maîtriser) un incendie.
-
figuradament
étouffer.
Sufocar un escàndol, una revolució, étouffer un scandale, une révolution .
• [fer avergonyir] faire rougir, faire honte.
verb pronominal
- rougir intr. Quan la va veure, es va sufocar, quand il l'a vue, il a rougi.