ablanir

    verb transitiu
  1. [estovar] ablandar, reblandecer.
  2. figuradament [mitigar] ablandar. Ablanir l'enuig, ablandar el enojo.
  3. figuradament [endolcir] endulzar, suavizar. Ablanir la tristor, endulzar la tristeza.
  4. verb pronominal
  5. ablandarse, reblandecerse.