afartar

    verb transitiu
  1. hartar, atracar, atiborrar.
  2. figuradament hartar, llenar. L'han afartat de cops, le han hartado de golpes.
  3. [enfastidir] hartar, fastidiar, hastiar p fr, cansar.
  4. verb pronominal
  5. hartarse, atracarse, atiborrarse.
  6. figuradament hartarse. Afartar-se de dormir, hartarse de dormir.