convenir

    verb intransitiu
  1. [anar bé] convenir. No li convé sortir de nits, no le conviene salir de noche.
  2. antigament [concórrer] convenir p fr, acudir.
  3. [estar d'acord] convenir. Tots convenim en el seu mèrit, todos convenimos en su mérito.
  4. hi convinc convengo en ello.
  5. si molt convé si se tercia, a lo mejor.
  6. verb transitiu
  7. convenir, acordar. Què heu convingut?, ¿qué habéis convenido?