enfangar

    verb transitiu
  1. enfangar.
  2. [embrutar de fang] enlodar, enfangar, embarrar.
  3. figuradament enlodar, enfangar.
  4. verb pronominal
  5. enfangarse, enlodarse, encenagarse.
  6. figuradament enlodarse, encenagarse, envilecerse.
  7. figuradament [embolicar-se] liarse, enredarse, embrollarse. S'ha enfangat en negocis bruts, se ha liado en negocios sucios.
  8. enfangar-se fins a dalt de tot figuradament i familiarment estar con el barro hasta los ojos.