enfonsar

    verb transitiu
  1. [fer anar al fons] hundir.
  2. [un vaixell] hundir.
  3. [fer penetrar profundament] hundir. Li enfonsà el punyal, le hundió el puñal.
  4. [fer caure] hundir, derruir, derribar, derrumbar, echar abajo. Enfonsar un edifici en construcció, hundir un edificio en construcción.
  5. [destruir] destrozar, hundir. Han enfonsat la porta, han destrozado la puerta. Enfonsaren la vorera, hundieron la acera.
  6. figuradament [arruinar, destruir] hundir. Volen enfonsar l'empresa, quieren hundir la empresa.
  7. figuradament [deprimir] hundir. Aquella desgràcia l'enfonsà, aquella desgracia le hundió.
  8. verb pronominal
  9. [anar cap al fons] hundirse.
  10. [un vaixell] hundirse, irse a pique.
  11. [penetrar] hundirse. Enfonsar-se en la sorra, hundirse en la arena.
  12. [ensorrar-se] hundirse. Amb els anys la base s'ha anat enfonsant, la base se ha ido hundiendo con los años.
  13. [esfondrar-se] hundirse, derrumbarse. Enfonsar-se el sostre, derrumbarse el techo.
  14. figuradament [un imperi, una empresa, etc] hundirse.
  15. figuradament [moralment] hundirse, derrumbarse.