Vés al contingut
verb intransitiu
-
saltar.
En arribar a la riba, van saltar tots a terra, al llegar a la orilla saltaron todos a tierra.
-
[fer salts]
saltar,
brincar,
botar.
Saltaven d'alegria, saltaban de alegría.
-
[del llit]
saltar.
-
[desprendre's]
saltar.
Cordant-me m'ha saltat un botó, abrochándome me ha saltado un botón.
Saltar el vernís, saltar el barniz.
-
figuradament
saltar.
Saltar d'una cosa a l'altra, saltar de una cosa a otra.
-
estar a la que salta
figuradament
estar a la que salta.
-
fer saltar
hacer saltar,
saltar.
Fer saltar el pany d'una porta, hacer saltar la cerradura de una puerta.
Li va fer saltar un ull, le saltó un ojo.
-
fer saltar
[amb un explosiu]
saltar.
-
saltar als ulls (o a la vista)
figuradament [ésser evident]
saltar a la vista (o a los ojos).
verb transitiu
-
saltar.
Vam trobar un rec i el vam haver de saltar, encontramos una acequia y tuvimos que saltarla.
-
[el mascle la femella]
saltar p fr,
cubrir.
-
[passar per alt]
saltar,
saltarse pron,
omitir.
Has saltat una ratlla: torna-ho a llegir, te has saltado un renglón: vuélvelo a leer.
verb pronominal
-
saltarse.
T'has saltat un capítol, te has saltado un capítulo.
-
[transgredir]
saltarse.
Saltar-se la normativa, saltarse la normativa.