estrany
| -a

Pronúncia: əstɾáɲ
    adjectiu
  1. [d'un altre grup] étranger -ère.
  2. [desconegut] inconnu -e.
  3. [aliè] étranger -ère.
  4. [no freqüent, no usual] bizarre, étrange, drôle.
  5. fer estrany [causar estranyesa] être étonnant (bizarre).
  6. no és gens estrany que rien d'étonnant à ce que.
  7. masculí i femení
  8. étranger -ère.
  9. masculí
  10. botànica crisantem.