gens

Pronúncia: ʒéns
    adverbi
  1. [afirmatiu, interrogatiu, supositiu] quelque peu, un peu. Si fos gens intel·ligent, ja ho hauria comprès, s'il était quelque peu intelligent, il aurait déjà compris. Tens gens de vi?, as-tu un peu de vin?
  2. [negatiu precedint un adj] point, nullement, du tout. No és gens intel·ligent, il n'est pas du tout intelligent.
  3. (gens ni gota, gens ni mica, ni gens ni gota, ni gens ni mica, ni gota ni gens, ni mica ni gens [negatiu] pas du tout, nullement. No és gens qüestió d'això, il n'est nullement question de cela. No em va agradar gens ni mica, je n'ai pas du tout aimé. No s'assemblen gens ni gota, ils ne se ressemblent pas du tout.
  4. (no gens) [no] pas du tout (pas le moins du monde). T'ha agradat la pel·lícula? -no gens (gens, gens ni mica, etc), as-tu aimé le film? -pas du tout.
  5. gens de pas du tout de. No tinc gens de pa, je n'ai pas du tout de pain.