Pronúncia: unór
-
masculí
[f antigament poèticament regionalisme]
- honneur. Paraula d'honor, parole d'honneur.
- [prestigi] honneur.
- [d'una dona] honneur.
- [distinció] honneur. El rei em feu l'honor de rebre'm, le roi me fit l'honneur de me recevoir.
- plural [cerimònia] honneurs.
- afer d'honor affaire d'honneur.
- camp de l'honor champ d'honneur.
- d'honor [soci, membre] d'honneur.
- en honor a la veritat pour dire les choses comme elles sont.
- en honor de [en nom de] en l'honneur de (au nom de).
- fer els honors de [una casa] faire les honneurs de.
- fer honor a [una persona, una cosa] faire honneur à (honorer). Fer honor al dinar, faire honneur au déjeuner.
- fer un honor (ésser un honor per a) honorer.
- gaudir dels honors de [un càrrec] être... émérite (honoraire). Gaudir dels honors de catedràtic, être professeur émérite. Gaudir dels honors d'advocat, être avocat honoraire.
- honors fúnebres honneurs funèbres.
- honors militars honneurs militaires.
- m'hi (t'hi, l'hi) va l'honor il y va de mon (de ton, de votre) honneur.
- pel meu honor sur mon honneur.
- punt d'honor point d'honneur.
- retre honors rendre les honneurs.
- retre's amb tots els honors avoir les honneurs de la guerre.
- tenir l'honor de (ésser un honor per a) avoir l'honneur de.
- paraula d'honor parole d'honneur. Us dono la meva paraula d'honor, je vous donne ma parole d'honneur. femení
- història [finca, immoble] domaine m, propriété, immeuble m.