ho

    pronom personal [Akkusativobjekt; Prädikativ von ésser, esdevenir, semblar, aparentar, parèixer und, außer Balearisch estar]
  1. es.
  2. si voleu això, us ho dono wenn ihr das wollt, gebe ich es euch.
  3. si us ho ha promès, vindrà wenn er es euch versprochen hat, wird er kommen.
  4. no ho sé ich weiß es nicht.
  5. no soc metge, però m'agradaria ser-ho ich bin kein Arzt, aber ich wäre es gern.
  6. si no és boig, ho sembla wenn er nicht verrückt ist, so scheint er es jedenfalls.
  7. de cansat, no ho (Bal hi) estic müde bin ich nicht.
  8. [in Interferenz mit el, la, les] no ho és (lit no l'és), el mestre es ist nicht der Lehrer.



© Günther Haensch i Abadia de Montserrat