-
verb intransitiu
[auch ser, Bal esser]
- sein.
- Vegeu estar.
- [existieren; geschehen] Déu és Gott ist.
- ésser o no ésser Sein oder Nichtsein.
- una vegada era (od hi havia) un rei... es war einmal ein König...
- això no pot ésser! das kann doch nicht sein!
-
[+ Lokaladverbial]
auch liegen (Zeitung, Wäsche, Teppich, Ort).
• stehen (Turm, Tasse, Stuhl). - normalment (s')estan tot el matí a l'oficina, però avui no hi són normalerweise sind sie den ganzen Vormittag im Büro, aber heute sind sie nicht da.
- hem d'ésser a l'església a les dotze en punt wir müssen Punkt zwölf in der Kirche sein.
- no me n'he adonat fins que ja era al carrer ich habe es erst bemerkt, als ich schon auf der Straße war.
- ja soc aquí! ich bin schon da!
- ja deu fer estona que hi són sie sind bestimmt schon längst da.
- que hi és, l'amo? od que hi ha l'amo? Sí que hi és ist der Chef da? Ja, er ist da.
- el cotxe no és al garatge das Auto ist (oder steht) nicht in der Garage.
- la representació és a l'aire lliure die Aufführung ist im Freien.
- són a dinar sie sind zum Essen gegangen oder zu Tisch, umg sie sind essen.
- on ets? wo bist du?
- on són les claus? wo sind (oder liegen) die Schlüssel?
-
ja hi som!
wir sind schon da!.
- figuradament da haben wir's!
- es ist schon soweit!
-
som-hi?
figuradament i familiarment
fangen wir an?.
• gehen wir? -
som-hi!
figuradament i familiarment
(aber nun) los!, auf geht's!.
- gehen wir!
- Hand ans Werk!
- no vaig voler ésser-hi figuradament i familiarment ich wollte nicht mitmachen.
- l'avi encara hi és tot figuradament i familiarment Opa ist geistig noch voll da.
- tu no hi ets tot! figuradament i familiarment du bist wohl nicht ganz (oder recht) bei Trost!
- [+ Temporaladverbial] el meu aniversari és a l'octubre mein Geburtstag ist im Oktober.
- no pas has d'ésser de seguida es braucht nicht sofort zu sein.
- quan serà el casament? wann soll die Hochzeit sein?
- va ésser el 1968 das war 1968.
- ja som en ple estiu wir sind schon mitten im Sommer. [+ Prädikativ; + pp bei der Bildung des Zustandspassivs immer mehr von estar bedrängt u. mit belebtem Subjekt außer in Fixierungen kaum gebräuchlich; wie mit anderen adjektivischen Prädikativen ist aber a. + pp. ein Kontrast zu estar möglich]
- és gras de mena, però ara està prim com un clau er ist von Natur aus fett, aber jetzt ist er spindeldürr.
- tot i que és sociable per naturalesa, darrerament està sempre sol obwohl er von geselliger Natur ist, ist er in letzter Zeit immer allein.
- era oberta o tancada, la botiga? Avui està oberta tot el dia war der Laden geöffnet oder geschlossen? Heute ist er den ganzen Tag geöffnet.
- és cec (alt, jove, savi, feliç, ric, treballador, amable, atent, endreçat, molt bona persona, de bona fe, un covard, un ruc) er ist blind (groß, jung, weise, glücklich, reich, fleißig, freundlich, zuvorkommend, ordentlich, ein sehr guter Mensch, gutgläubig, ein Feigling, ein Esel).
- el cafè és negre (molt, en gra, car, de mala qualitat, fort, fred, com sempre) der Kaffee ist schwarz (gemahlen, ungemahlen, teuer, von schlechter Qualität, stark, kalt, wie immer).
- la casa és gran (alta, acollidora, de pedra) das Haus ist groß (hoch, gemütlich, aus Stein).
- la situació és dolenta (crítica, delicada) die Lage ist schlecht (kritisch, heikel).
- ell (la vida) és així er (das Leben) ist nun einmal so.
- és millor així es ist besser so.
- tu no ets com ell du bist anders als (oder nicht wie) er.
- cal veure les coses tal com són man muss die Dinge sehen, wie sie sind.
-
sigui com sigui od vulgui
wie dem auch sei.
• sei es, wie es wolle. - és possible (segur, increïble, cert od veritat, dubtós) es ist möglich (sicher, unglaublich, wahr, zweifelhaft).
- és solter (casat, vidu, viu, mort, diabètic, comunista, català, metge, un aprenent, un gran físic) er ist ledig oder Junggeselle (verheiratet, Witwer, am Leben, tot, zuckerkrank, Kommunist, Katalane, Arzt, Lehrling, ein großer Physiker).
- és un gerro es ist eine Vase.
- què vols ésser? was möchtest du werden?
- seré arqueòleg ich will Archäologe werden.
- què serà de nosaltres? was soll aus uns werden?
- qui és (aquell barbut)? wer ist das (der mit dem Bart)?
- han trucat, ves a mirar qui és! es hat geklingelt, schau nach, wer es (oder da) ist!
- era el carter es war der Briefträger.
- soc jo! ich bin es!
-
soc l'Artur!
ich bin es, Artur!.
• [am Telefon] hier Artur! - és l'Artur! es ist Artur!
- has estat tu (qui ho ha fet)! du warst es (der es getan hat)!
- quant és? Són deu euros was (oder wie viel) macht das? Das macht zehn Euro.
- és massa das ist zu viel.
- dos i dos són (od fan) quatre zwei und zwei ist (umg sind) vier.
- el negoci és el negoci Geschäft ist Geschäft.
- soc de Wittenberge ich bin aus Wittenberge.
- jo soc del parer que... ich bin der Meinung, dass...
- la culpa és teva es ist deine Schuld.
- [+ Prädikativ des Besitzes] auch gehören.
- de qui és el paraigua? És meu! wem gehört der Schirm? Mir!, Er gehört (reg auch ist) mir!, Es ist meiner!
- aquesta corbata és meva! das ist meine Krawatte!, diese Krawatte gehört mir
- es el cotxe del meu pare das ist der Wagen meines Vaters.
- [+ inf, + que...] és millor (de) dir-ho es ist besser, es zu sagen.
- el nostre deure és (de) fer-ho unsere Pflicht ist, es zu tun.
- anar-hi era la teva obligació hinzugehen war deine Pflicht.
- això és cuinar! das nennt man kochen!
- és fàcil que t'equivoquis es ist leicht möglich, dass du dich irrst.
- la qüestió és que hem perdut die Sache ist die, dass wir verloren haben.
- això és que s'han ofès sie sind bestimmt beleidigt.
- és que no ho sé ich weiß es einfach nicht.
- és que ara no puc sortir ich kann jetzt nämlich nicht weg.
- és que no pot ésser! das geht einfach nicht!
- és que potser no parlo prou clar? spreche ich etwa nicht deutlich genug?
- no és pas que no t'hagués avisat es ist ja nicht so, dass ich dich nicht gewarnt hätte.
- [in emphatischen Vorod Nachstellungen eines Satzglieds] és a Waldkirch que (od on) vull anar!, on vull anar és a Waldkirch! nach Waldkirch will ich (fahren)!
- és groc que (od com) ha d'ésser!, com ha d'ésser és groc! gelb muss es sein!
- va ésser una nina (el) que el van regalar!, el que et van regalar va ésser una nina! eine Puppe schenkten sie dir!, was sie dir schenkten, war eine Puppe!
- [in unpersönlichen Konstruktionen des Zeitpunkts] quina hora és (ara)? wie spät ist es (jetzt)?
- és la una es ist eins oder ein Uhr.
- són les dues es ist zwei (Uhr).
- és tard (d'hora) es ist spät (früh).
- ja és de dia (de nit, clar, fosc) es ist schon Tag (Nacht, hell, dunkel).
- [in Datumsangaben] avui és (som) dimecres heute ist (haben wir) Mittwoch.
- som a dia 18 heute haben wir den 18.
- el dia 18 del mes que som am 18. dieses Monats.
- [in unpersönlichen Konditionalsätzen] si no hagués estat per tu, m'hauria mort wenn du nicht gewesen wär(e)st, wäre ich gestorben.
- si per mi fos, ja l'hauríem despatxat wenn es an mir läge, hätten wir ihn schon entlassen.
- si no fos pel reuma... wäre das Rheuma nicht, ... [+ pp statt haver zur Bildung des Perfekts u. Plusquamperfekts bes von Verben der Bewegung u. der Ruhe] antigament i regionalment
- se n'és anat er ist gegangen.
- no hi soc pas estat mai ich bin nie dort gewesen.
- [+ pp zur Bildung des Vorgangspassivs] werden.
- va ésser segrestat el 1987 (per ETA) er wurde 1987 (von ETA) entführt.
- ésser de [+ inf] zu... sein.
- ja era d'esperar (de preveure) es war ja zu erwarten (vorauszusehen).
- ets ben de plànyer! du bist sehr zu bedauern!
- és d'agrair que hagin vingut es ist dankenswert, dass sie gekommen sind.
- sigui... ( o ) sigui..., sia... ( o ) sia... sei es... sei es, sei es... oder (sei es)
Vegeu també:
ésser2
© Günther Haensch i Abadia de Montserrat