-
verb transitiu
-
fächeln.
• [jemandem] Luft zufächeln. - [Feuer] anfachen.
- [Fliegen] verjagen.
- [Asche] in den Wind streuen.
- agricultura [Getreide] worfeln.
- [Glocke, Schwert] schwingen.
- figuradament i familiarment clavar.
- pegar.
- forca de ventar agricultura Worfschaufel f.
- ventar la cua mit dem Schwanz wedeln. verb impersonal
- ventejar.
- verb reflexiu sich fächeln, sich (dat) Luft zufächeln.
- figuradament i familiarment ventar-se un cop sich stoßen.
- ventar-se a córrer (plorar) los-rennen (-heulen).
© Günther Haensch i Abadia de Montserrat