plorar

verb intransitiu piangere. || qui no plora no mama fig fam chi non chiede non va a Roma, chi non insiste nulla ottiene. || rompre (o clavar-se, o posar-se) a plorar scoppiare (o mettersi) a piangere.

verb transitiu piangere. Plorar llàgrimes de sang, piangere lacrime di sangue. || [lamentar] piangere, deplorare, lamentare. Plorar la mort d'un amic, piangere la morte d'un amico.