Pronúncia: abim
-
masculí
- abisme, abís.
- figuradament abisme, abís, fossat. Entre un croyant et un athée il y a un abîme, entre un creient i un ateu hi ha un abisme.
- en abîme heràldica a l’abisme (abismat -ada). Une croix en abîme, una creu a l’abisme (abismada).
© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç