Pronúncia: laʀ
-
masculí
- sagí, llard.
- gastronomia cansalada f, bacó infr. Une couenne de lard, una cotna de cansalada.
- [graisse des cétacés, etc] greix. Lard de phoque, greix de foca.
- antigament verro, porc.
- faire du lard figuradament fer panxa (o criar bons sagins, o posar greix).
- gras à lard gras -assa com un porc (o un toixó).
-
lard gras (ou gros lard)
gastronomia
cansalada f grassa.
- lard fumé cansalada f fumada.
- petit lard (ou lard maigre ou de potrine) cansalada f viada.
-
rentrer dans le lard à qqn
familiarment [agresser]
estomacar algú.
• figuradament [blesser] tocar el voraviu (o dir quatre fàstics) a algú. -
se demander (ou ne pas savoir) si c’est du lard ou du cochon
figuradament
sentir campanes i no saber d’on (o quedar-se a l’escapça).
• se faire du lard posar (o criar) greix (o engreixar-se). - un gros lard familiarment un bocoi (o una bota, un toixó).
© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç