didau

    nòm m
  1. Pèça que se met en dit entà possar era agulha quan se cos, entà non hèr-se mau.
  2. Jòia petita e redona, hèta d`òr, de plata o de un aute materiau, que se pòrte enes dits des mans.

    3. Català: didal

    © Institut d'Estudis Aranesi - Acadèmia aranesa dera lengua occitana
    © per a la traducció al català: Enciclopèdia Catalana.