inductor
| | inductora

Accessory
Etimologia: del ll. inductor, -ōris, íd.
Body
  1. adjectiu
    1. Que indueix.
    2. electricitat Que produeix inducció.
  2. masculí electrotècnia Part d’una màquina elèctrica que conté l’enrotllament d’excitació.
  3. masculí fisiologia Cadascuna de les substàncies secretades pel centre organitzador que controlen la inducció embrionària.
  4. inductor enzimàtic bioquímica Substància que estimula la síntesi de l’enzim del qual és el substrat.