Accessory
Homòfon: marrà
Etimologia: del cat. ant. marrir, marrit ‘afligir, afligit’, del germ. occ. marrjan, per influx de errar 1a font: s. XX, Ruyra
Etimologia: del cat. ant. marrir, marrit ‘afligir, afligit’, del germ. occ. marrjan, per influx de errar 1a font: s. XX, Ruyra
Body
-
verb
- intransitiu Fer marrada. Seguint aquest camí marrarem molt.
- transitiu Fallar, errar, especialment un camí. Quan ell ens guia sempre ens fa marrar el camí.