anstehen

    [stand an, hat od ist angestanden] verb intransitiu
  1. [Schlange stehen] fer cua.
  2. [Schuld] restar per liquidar.
  3. [Gestein] estar a flor de terra, florejar.
  4. figurat convenir, escaure(’s), (és)ser convenient.
  5. [gut, schlecht] caure (bé, malament).
  6. nicht anstehen zu no trobar inconvenient a, no estar-se de.
  7. anstehen lassen diferir, ajornar, retardar.
  8. a. deixar pendent



© Günther Haensch, Abadia de Montserrat i Enciclopèdia Catalana SLU