auffallen

    verb intransitiu [fällt auf, fiel auf, ist aufge-en]
  1. caure (auf [+ac] sobre, en, a).
  2. figurat cridar l’atenció, saltar (u/c) als ulls (o a la vista).



© Günther Haensch, Abadia de Montserrat i Enciclopèdia Catalana SLU