ausnehmen

    verb transitiu
  1. exceptuar, excloure.
  2. [Tier] estripar.
  3. [Vögel] desniar.
  4. figurat i familiar robar, estafar.
  5. s. gut (schlecht) ausnehmen fer bon (mal) efecte.
  6. anar bé (malament).
  7. Vegeu ausgenommen.



© Günther Haensch, Abadia de Montserrat i Enciclopèdia Catalana SLU