endure

Pronúncia: ɪnˈdjʊəʳ
    transitive verb
  1. [pain, etc.] suportar, aguantar, tolerar.
  2. I can’t endure him no l’aguanto.
  3. I can’t endure being disturbed no puc suportar que em molestin.
  4. intransitive verb
  5. [last] durar.
  6. [stand firm] no cedir, resistir.