Pronúncia: ˈɪndɪsˈkrɪmɪnɪt
-
adjective
- indiscriminat, indistint, confús, caòtic.
- [person] sense discerniment.
- [admirer] cec.
- indiscriminate praise lloances indiscriminades pl.
- an indiscriminate reader un lector que no mira prim.
- to deal out indiscriminate blows donar cops a tort i a dret.