Pronúncia: snɑːl
-
noun
- grunyit, gruny.
- [of tiger] rugit, bram.
- [of person] rondineig, grunyit.
- he said with a snarl va dir rondinant. intransitive verb
- grunyir.
- rugir.
- rondinejar.
- to snarl at someone rondinejar a algú.
Vegeu també:
snarl2