unhappy

Pronúncia: ʌnˈhæpɪ
    adjective
  1. [person] dissortat, infeliç, desgraciat, malaurat.
  2. [remark, etc.] poc feliç, poc adient, inoportú.
  3. that unhappy time aquella pobre època.
  4. to be unhappy about something inquietar-se per alguna cosa, no acceptar una cosa de bon grat.
  5. we are unhappy about the decision no ens agrada la decisió.
  6. to make someone unhappy amargar la vida a algú, fer posar trist algú, entristir algú.
  7. she was unhappy in her marriage no va ser feliç en el seu matrimoni.