facultatiu, -iva

Body
    adj nòm m f
  1. Que non ei obligatòri, que se dèishe ara facultat de un aute.
  2. Persona qu’a un títol legau entà trabalhar en ua profession scientifica o tecnica, especiaument en medecina.

  3. Català: 1. facultatiu -iva, discrecional, opcional; 2. facultatiu -iva, professional; metge -essa


    © Institut d'Estudis Aranesi - Acadèmia aranesa dera lengua occitana
    © per a la traducció al català: Enciclopèdia Catalana.