Vés al contingut
verb transitiu
-
[proveer de armas]
armar.
-
[cargar un arma]
carregar.
-
[una ballesta]
armar.
-
[proveer]
proveir,
fornir,
dotar.
Le han armado de una sólida instrucción, l'han dotat d'una sòlida instrucció.
-
[una embarcación]
armar.
-
[un mueble, aparato]
armar,
muntar.
-
[una tienda de campaña]
parar.
-
[una trampa]
parar,
posar.
-
figuradament [urdir]
armar,
provocar.
Armar jaleo, ruido, un escándalo, armar aldarull, soroll, un escàndol.
-
americanisme [un cigarrillo]
cargolar,
fer.
-
armarla (o armar una, o armarla buena)
figuradament i familiarment
armar un escàndol (o un daltabaix).
verb pronominal
-
[con armas]
armar-se.
-
figuradament
armar-se.
Armarse de coraje, armar-se de coratge.
-
figuradament [riñas, escándalos]
armar-se.
-
figuradament [fraguarse]
congriar-se,
preparar-se.
Se arma una tempestad, es congria una tempesta.
-
figuradament [ocurrir algo aparatoso]
esclatar.
Se armó una tempestad, va esclatar una gran tempesta.
-
americanisme [un animal]
aturar-se,
quedar-se palplantat.
-
americanisme [obstinarse]
obstinar-se,
entestar-se.
-
americanisme [proveerse]
proveir-se.
Armarse de unas buenas botas, proveir-se d'unes bones botes.