Vés al contingut
verb transitiu
-
arrossegar.
Arrastrar un saco, arrossegar un sac.
-
figuradament [acarrear]
arrossegar.
La guerra arrastra calamidades, la guerra arrossega calamitats.
-
[convencer]
atreure,
captivar.
Jesús arrastraba a las multitudes, Jesús captivava les multituds.
-
[obligar]
arrossegar.
Siempre lo hemos de arrastrar para que venga, sempre l'hem d'arrossegar perquè vingui.
-
[inducir]
induir,
moure a,
persuadir.
No solo obra mal él, sino que arrastra a otros, no sols obra ell malament, sinó que hi indueix a d'altres.
verb intransitiu
-
[una cortina, un vestido]
arrossegar.
-
jocs d'entreteniment [naipes]
arrastrar.
verb pronominal
-
arrossegar-se.
-
figuradament [humillarse]
arrossegar-se als peus (d'algú).