corresponder

    verb intransitiu
  1. correspondre.
  2. [tocar] correspondre. A ti te corresponde el primer lugar, a tu et correspon el primer lloc.
  3. [concordar] correspondre. Esto no corresponde a lo que me habían dicho, això no correspon al que m'havien dit.
  4. [un sentimiento] correspondre. Él no corresponde al afecto que le tienes, ell no correspon a l'afecte que li tens.
  5. a quien corresponda a qui correspongui, a qui pertoqui.
  6. como corresponde tal com cal, com Déu mana.
  7. ser (o no ser) correspondido ésser (o no ésser) correspost.
  8. verb pronominal
  9. correspondre's.
  10. [dos personas] correspondre's.
  11. [escribirse] correspondre's.