Vés al contingut
verb transitiu
-
disparar.
Disparar un fusil, disparar un fusell.
-
[un proyectil, la carga]
disparar,
engegar,
amollar.
Le disparó un tiro, li disparà un tret.
-
tirar,
disparar.
Disparar a un fugitivo, tirar (o disparar) a un fugitiu.
-
[arrojar]
llançar.
-
[flecha]
tirar,
llançar,
disparar.
-
esports [el balón]
xutar.
verb intransitiu
-
disparar,
fer foc,
tirar.
Cogió su fusil y disparó, va agafar el seu fusell i disparà.
-
figuradament [decir o hacer tonterías]
desvariejar.
-
americanisme
disparar-se pron,
engegar-se pron.
verb pronominal
-
disparar-se.
La escopeta se disparó de repente, l'escopeta es disparà de sobte.
-
[ponerse en marcha]
disparar-se.
-
figuradament [descomponerse]
disparar-se.