enfurecer

    [Se conjuga como: envejecer] verb transitiu
  1. enfuriar, enfurir, irritar, enfurismar.
  2. verb pronominal
  3. enfuriar-se, enfurir-se, irritar-se, enfurismar-se, enfutimar-se, enfutismar-se.
  4. figuradament [el mar, el viento, etc] enfurismar-se, encrespar-se.