menester

    masculí
  1. [necesidad] menester.
  2. [ocupación] ocupació f, feina f, quefer. Ahora tiene otros menesteres, ara té unes altres ocupacions.
  3. plural [necesidades corporales] necessitats f.
  4. plural familiarment i poc freqüent [instrumentos de trabajo] ormeig sing, eines f, estris.
  5. haber menester una cosa (o de una cosa) haver de menester una cosa. Habré menester de muchos libros, para hacer este trabajo, hauré de menester molts llibres, per a fer aquesta feina.
  6. ser menester caldre, ésser necessari. Era menester decírselo, calia (o era necessari de) dir-li-ho.
  7. todo es menester tot fa menester, mai no n'hi ha prou.