quebrar

    [Se conjuga como: apretar] verb transitiu
  1. trencar, rompre. Quebrar un cristal, trencar un vidre.
  2. [doblar] doblegar, trencar. Quebrar el cuerpo, doblegar el cos.
  3. figuradament [la voz, el color, etc] trencar. Quebrar la voz, trencar la veu.
  4. figuradament trencar, interrompre. Este incidente quebró su vocación, aquest incident va trencar la seva vocació.
  5. figuradament [el color de la cara] trencar.
  6. dret [una ley, etc] trencar, transgredir, violar.
  7. verb intransitiu
  8. poc freqüent [enemistarse] trencar, rompre.
  9. poc freqüent [flaquear] flaquejar.
  10. economia fallir, fer fallida, abatre's pron. Una empresa que ha quebrado, una empresa que ha fet fallida.
  11. verb pronominal
  12. trencar-se, rompre's.
  13. medicina [herniarse] trencar-se, sofrir trencadura.