soplar

    verb intransitiu
  1. bufar. El viento sopla fuerte, el vent bufa fort.
  2. verb transitiu
  3. bufar. Soplar una llama para apagarla, bufar una flama per apagar-la.
  4. ventar. Soplar el fuego con un fuelle, ventar el foc amb una manxa.
  5. figuradament [la musa] inspirar.
  6. figuradament [apuntar] apuntar. Soplar una respuesta, apuntar una resposta.
  7. figuradament [juego de damas] bufar.
  8. familiarment [delatar] delatar, xerrar.
  9. familiarment [birlar] pispar, afanar, rampinyar.
  10. familiarment [un cachete] ventar, clavar, etzibar.
  11. ¡sopla! figuradament i familiarment bufa!, mosca!
  12. verb pronominal familiarment i poc freqüent
  13. [zamparse] cruspir-se, clavar-se. Se sopló una docena de pasteles, es va cruspir una dotzena de pastissos.
  14. [envanecerse] inflar-se, estufar-se, estarrufar-se.