sucumbir

    verb intransitiu
  1. [rendirse] sucumbir, caure, retre's pron. Sucumbir al enemigo, sucumbir a l'enemic.
  2. sucumbir. Sucumbir a la tentación, sucumbir a la temptació.
  3. [morir] sucumbir, morir.
  4. dret perdre el plet.