-
adverbi
- jetzt, nun.
- gerade, (so)eben.
- gleich, sofort, jetzt.
- ara plou jetzt regnet es.
- ha començat ara (mateix) es hat (gerade) eben angefangen.
- ara (mateix) venim od vindrem wir kommen (jetzt) gleich.
- ho faig ara mateix ich tue es gleich jetzt.
- on para, ara, el llapis? wo ist denn jetzt oder nun der Bleistift wieder?
- ara sí que l'hem feta bona! da haben wir etwas Schönes angerichtet!
- i ara què? was nun?
-
abans d'ara
früher.
• bisher, bis jetzt. - ara com ara od ( ara ) per ara zur Zeit, einstweilen, vorläufig.
- ara i adés ab und zu Vegeu adesiara.
-
ara mateix
gerade eben.
- sofort, jetzt gleich.
- gleich jetzt.
- ara si mai od o ara o mai jetzt oder nie.
- ara o suara das eine oder das andere Mal.
- d'ara endavant od des d'ara von jetzt (oder nun) an.
- fins ara bisher, bis jetzt.
- fins ara (mateix)! bis gleich!
- i ara! was (denn)?, nanu!, na sowas!, woher!, (aber) woher denn!, das wäre ja noch schöner! conjunció
- [am Satzanfang mit adversativem Sinn] dagegen, aber, doch.
- no en tinc gaires ganes, ara, si tu vols, vindré ich habe keine große Lust dazu, aber wenn du willst, komme ich mit.
- no és ric; ara, pobre tampoc reich ist er nicht, aber arm auch nicht.
- ara bé nun (aber), allerdings, jedoch.
-
tens raó; ara bé: cal tenir en compte que...
du hast recht.
• man muss allerdings berücksichtigen, dass.... - ara... ara... (od adés) bald..., bald....
- ara que jetzt, wo....
- ara que ho dius, també em fa estrany jetzt, wo du es sagst, kommt es mir auch seltsam vor.
- com (és) ara etwa so wie.
- un gos com (és) ara el nostre ein Hund etwa so wie unserer.
- hi havia moltes personalitats, com (són) ara ... es waren viele Persönlichkeiten dort, wie etwa...
Vegeu també:
ara1
© Günther Haensch i Abadia de Montserrat