enlaire

    adverbi
  1. (oben bzw hinauf).
  2. in der Höhe.
  3. in die Höhe, lit empor.
  4. figuradament in der Schwebe, unentschieden.
    balear vergebens.
  5. Vegeu amunt.
  6. els còndors volen molt enlaire Kondore fliegen sehr hoch.
  7. ho vaig aixecar enlaire ich hob es hoch.
  8. no tireu la pilota tan enlaire! werft den Ball nicht so hoch!
  9. mans enlaire! Hände hoch!



© Günther Haensch i Abadia de Montserrat