espavilar

    verb transitiu
  1. [un llum] despabilar, espabilar, despavesar.
  2. [avivar l'enginy] despabilar, espabilar, avispar, avivar, despertar. Fer-lo anar a ciutat potser l'espavilarà, mandarlo a la ciudad quizá lo espabile.
  3. verb pronominal
  4. despabilarse, espabilarse, avisparse, avivarse.
  5. [afanyar-se] despabilarse, darse prisa, apresurarse. Espavila't!, ¡espabílate! (o ¡date prisa!, o ¡apresúrate!)
  6. arreglárselas, ingeniárselas. Ja m'espavilaré, ya me las arreglaré.
  7. que s'espavili! (o ja s'espavilarà!) ¡allá se las arregle!, ¡que se espabile!