estrany
| -a

    adjectiu
  1. [d'un altre grup] extraño -ña.
  2. [desconegut] extraño -ña, desconocido -da. La seva fesomia no m'és estranya, su fisonomía no me resulta extraña.
  3. [aliè] extraño -ña, ajeno -na. Això és estrany a la qüestió, esto es extraño a la cuestión.
  4. [no freqüent o usual] extraño -ña, raro -ra. Avui fa una veu estranya, hoy tiene una voz extraña.
  5. fer estrany [causar estranyesa] resultar extraño.
  6. no és gens estrany que no es extraño que.
  7. masculí i femení
  8. extraño -ña. Es capté com un estrany, se comporta como un extraño.
  9. [estranger] extranjero -ra, forastero -ra.