Vés al contingut
verb transitiu
-
pensar.
Pensa bé la resposta, piensa bien la respuesta.
-
[concebre]
pensar.
Ja et diré el que ell pensa, ya te diré lo que él piensa.
-
[tenir el propòsit]
pensar.
Nosaltres pensem sortir a les sis, nosotros pensamos salir a las seis.
-
estar lluny de pensar alguna cosa
estar lejos de pensar algo.
-
fer pensar
dar que pensar.
-
pensar el pitjor
pensar lo peor (o en lo peor).
verb intransitiu
-
pensar.
L'ofici del filòsof és pensar, el oficio del filósofo es pensar.
-
ara que hi penso
ahora que lo pienso,
por cierto.
-
ni pensar-hi
ni pensarlo,
ni hablar.
-
només de pensar-hi
solo de pensarlo.
-
no pensar-hi més
no pensar más en ello.
-
pensar a
pensar en.
No he pensat a dir-li-ho, no pensé en decírselo.
-
pensar en
pensar en.
Mai no penses en mi, nunca piensas en mí.
-
pensar en tot
pensar en todo.
-
pensar mal
pensar mal.
-
penso, doncs soc
pienso, luego existo.
-
sense pensar-hi
sin pensar.
verb pronominal
-
[creure]
pensar tr,
creer tr.
Jo em penso que és boig, yo pienso que está loco.
-
usat absolutament
estar a punto (o al borde, o en un tris) de.
Vaig pensar caure, estuve a punto de caerme.
-
no t'ho pensis pas!
¡que te crees tú eso!,
¡que te lo has creído!
-
pensar-se ésser qui sap qui
creerse alguien.
-
pensar-s'hi (o pensar-s'hi bé)
pensárselo,
pensarlo (o pensarlo bien).
-
quan menys un s'ho pensa
cuando menos se piensa.
-
què et penses?
¿qué te piensas?,
¿qué te crees?
-
qui s'ho hauria pensat!
¡quién lo hubiera creído (o pensado)!