afrontador
| -a

Pronúncia: əfɾuntəðó
    adjectiu i masculí i femení
  1. [que ofèn] qui fait un affront, qui outrage, offenseur m.
    • [que avergonyeix] insultant -e, outrageant -e.
  2. [contigu] contigu -ë, limitrophe, proche.