conciliar2

Pronúncia: kunsiliá
    verb transitiu
  1. [posar d'acord] concilier, mettre d'accord. Conciliar dos adversaris, concilier deux adversaires.
  2. figuradament [guanyar] gagner. Conciliar la confiança d'algú, gagner la confiance de quelqu'un.
  3. verb pronominal
  4. se concilier, s'attirer. S'ha sabut conciliar les simpaties de tothom, il a su s'attirer la sympathie de tous.
  5. figuradament [un superior] se concilier, s'attirer.
  6. [ésser comptatible] se rapprocher de. En el fons, la seva teoria es concilia amb la tradició, sur le fond, sa théorie se rapproche de la tradition.



  7. Vegeu també:
    conciliar1