Pronúncia: tɔ́nik
-
adjectiu
- [mentalment, moralment] tonifiant -e.
- gramàtica tonique. Accent tònic, accent tonique. Síl·laba tònica, syllabe tonique. adjectiu i masculí
- medicina tonique, tonifiant -e, remontant -e, fortifiant -e. Aliments tònics, aliments toniques. femení
- música [nota] tonique.
- [to, tendència] tendance. La tònica borsària, la tendance boursière.
- (aigua tònica) boisson tonique.