Es mostren 58041 resultats

afable

afable

 

afabulación

afabulación

 

áfaca

áfaca

 

afamado
-da

afamado
-da

 

afamar

afamar

 

afán


<title type="display">afán</title>

    masculí
  1. [trabajo penoso] afany. Ganarse la vida con mucho afán, guanyar-se la vida amb molts d'afanys.
  2. [vivo deseo] afany, ànsia f, anhel. Afán de gloria, afany de glòria.
  3. plural [preocupación] penes f, fatics, treballs.
  4. cada día trae su afán cada dia té el seu mal.
  5. poner su afán en esforçar-se per, encaminar els seus esforços a, anar a l'encalç de, maldar per.

afán

 

afanadamente

afanadamente

 

afanador
-ra

afanador
-ra

 

afanar


<title type="display">afanar</title>

    verb intransitiu
  1. [trabajar con afán] afanyar-se pron, atrafegar-se pron.
  2. [trabajar duro] escarrassar-se.
  3. verb transitiu
  4. afanyar.
  5. [acosar] turmentar, molestar.
  6. familiarment [robar] afanar, rampinyar, furtar.
  7. verb pronominal
  8. afanyar-se, escarrassar-se. Nos afanamos en (o por) conseguir una entrada, ens vam afanyar a aconseguir una entrada.

afanar

 

afaníptero
-ra

afaníptero
-ra