Es mostren 58041 resultats

desatar


<title type="display">desatar</title>

    verb transitiu
  1. deslligar. Desatar un lazo, deslligar un llaç.
  2. [los zapatos] descordar.
  3. [desabrochar] desbotonar, descordar.
  4. [soltar] deslligar, desfermar.
  5. figuradament aclarir, resoldre. Desatar un problema, aclarir un problema.
  6. figuradament [la lengua] deslligar.
  7. figuradament [desencadenar] desencadenar, esclatar. Desatar las malas pasiones, desencadenar les males passions.
  8. verb pronominal
  9. [lo atado] deslligar-se.
  10. [los zapatos] descordar-se.
  11. figuradament [perder los estribos] descordar-se, desbocar-se, descompondre's.
  12. figuradament [hablar con exceso] xerrar massa.
  13. figuradament [desencadenarse] desencadenar-se, esclatar intr. La tormenta se desató, la tempesta es desencadenà.

desatar

 

desatascador

desatascador

 

desatascar

desatascar

 

desataviar

desataviar

 

desatavío

desatavío

 

desate

desate

 

desatención

desatención

 

desatender


<title type="display">desatender</title>

    verb transitiu [Se conjuga como: defender]
  1. desatendre. Desatender el trabajo, desatendre la feina.
  2. desatendre. Desatender a sus invitados, desatendre els seus convidats.
  3. [no hacer caso] desatendre. Desatender su orden, desatendre la seva ordre.

desatender

 

desatentamente

desatentamente

 

desatentar

desatentar