Es mostren 58041 resultats
blandura
<title type="display">blandura</title>
-
femení
- [calidad] blanesa, blanor, tovor, mollesa.
- [de la atmósfera] blanor.
- història [afeite] blanquet m.
- figuradament [bienestar] benestar m.
- figuradament [en el trato] amabilitat, afabilitat.
- figuradament [halago] blandícia.
blandura
femení calidad blanesa , blanor , tovor , mollesa de la atmósfera blanor història afeite blanquet m figuradament bienestar benestar m figuradament en el trato amabilitat , afabilitat figuradament halago blandícia
blanqueador
-ra
<title type="display">blanqueador</title>
-
adjectiu
- [que blanquea] blanquejant. masculí
- [producto] blanquejant.
- [operario] emblanquinador.
blanqueador
-ra
adjectiu que blanquea blanquejant masculí producto blanquejant operario emblanquinador
blanqueadura
<title type="display">blanqueadura</title>
femení blanqueo.
blanqueadura
femení blanqueo
blanqueamiento
<title type="display">blanqueamiento</title>
masculí blanqueo.
blanqueamiento
masculí blanqueo
blanquear
<title type="display">blanquear</title>
-
verb transitiu
- [poner una cosa blanca] emblanquir.
- [encalar las paredes] emblanquinar, blanquejar.
- [los metales] emblanquir.
- [el azúcar, tejidos, etc] blanquejar.
- [dinero negro] blanquejar. verb intransitiu
- [mostrarse blanco] blanquejar.
- [tirar a blanco] blanquejar.
blanquear
verb transitiu poner una cosa blanca emblanquir encalar las paredes emblanquinar , blanquejar los metales emblanquir el azúcar, tejidos, etc blanquejar dinero negro blanquejar verb intransitiu mostrarse blanco blanquejar tirar a blanco blanquejar
blanquecedor
<title type="display">blanquecedor</title>
masculí [de metales] emblanquidor.
blanquecedor
masculí de metales emblanquidor
blanquecer
<title type="display">blanquecer</title>
verb transitiu [Se conjuga como: envejecer] emblanquir.
blanquecer
verb transitiu Se conjuga como envejecer emblanquir
blanquecimiento
<title type="display">blanquecimiento</title>
masculí blanquición.
blanquecimiento
masculí blanquición