Es mostren 48356 resultats

discourir


<title type="display">discourir</title>

Pronúncia: diskuʀiʀ
    verb intransitiu
  1. antigament [bavarder] enraonar, conversar, xerrar.
  2. [disserter] discórrer, dissertar. Il a discouru sur les sujets les plus divers, ha dissertat sobre els temes més diversos.
  3. despectivament [pérorer] xerrar, enrotllar-se pron.



© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç

discourir

 

discours


<title type="display">discours</title>

Pronúncia: diskuʀ
    masculí
  1. antigament [conversation, entretien] conversa f.
  2. [allocution, conférence] discurs, parlament, conferència f. Discours inaugural, de clôture, discurs inaugural, de cloenda. Faire (ou prononcer) un discours, fer (o pronunciar) una conferència.
  3. [exposé, traité] discurs. Le discours de la méthode, el discurs del mètode.
  4. [parole, langage] discurs.
  5. lingüística oració f. Les parties du discours, les parts de l’oració .
    • discurs. Discours rapporté (ou indirect), discurs indirecte.
  6. filosofia discurs, raonament.



© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç

discours

 

discourtois
-oise

discourtois
-oise

 

discourtoisie

discourtoisie

 

discrédit


<title type="display">discrédit</title>

Pronúncia: diskʀedi
    masculí
  1. descrèdit.
  2. jeter le discrédit sur qqn desacreditar algú.
  3. tomber dans le discrédit caure en el descrèdit.



© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç

discrédit

 

discréditer

discréditer

 

discret
-ète


<title type="display">discret</title>

Pronúncia: diskʀɛ -ɛt
    adjectiu
  1. discret -a.
  2. matemàtiques discret -a, discontinu -ínua.
  3. informàtica discret -a, digital, numèric -a.



© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç

discret
-ète

 

discrètement

discrètement

 

discrétion


<title type="display">discrétion</title>

Pronúncia: diskʀesjɔ̃
    femení
  1. discreció. Agir avec discrétion, actuar amb discreció.
  2. à discrétion a discreció. Manger et boire à discrétion, menjar i beure a discreció.
  3. être à la discrétion de qqn estar a la discreció (o a la mercè) d’algú.



© Carles Castellanos i Llorenç, Rafael Castellanos i Llorenç

discrétion

 

discrétionnaire

discrétionnaire